Rycerz bohater czy awanturnik?

Rycerze pochodzili zwykle z wyższej klasy i dzięki temu już jako dzieci uczeni byli prawidłowego zachowania i postępowania. Chłopcy do okresu dorastania ćwiczyli pod opieką przywódców, dzięki temu stawali się mężnymi wojownikami, którzy podczas uroczystej ceremonii pasowania otrzymywali tytuł rycerza.. Ta warstwa społeczna wyróżniała się spośród innych wojowaniem, a także była bardzo zróżnicowana społecznie pod względem majątkowym i prawnym
Rycerz jakiego znamy z literatury jest doskonały pod każdym względem, to wyidealizowany bohater bez wad, szlachetny i miłosierny, o nieskazitelnym zachowaniu, godnej postawie i wspaniałej prezencji. Stojący w służbie Kościoła i Boga. Kodeks honorowy obejmował obronę słabych( wdów i sierot), pomoc bliźniemu, służenie słusznej sprawie, prześladowanie wrogów Kościoła, a także złoczyńców. oraz nakaz wierności. Obowiązywał on wszystkich rycerzy. Kształcenie jakie przechodzili przez swoje dzieciństwo oraz ówczesne obyczaje miało duży wpływa na ich sposób bycia, zachowanie i charakter, a idea bycia wielkim rycerzem także bardzo ich ograniczała.
Rycerze byli tylko ludźmi, posiadali wady i zalety, odczuwali strach, lęk, przyziemne uczucia zwykłych ludzi. Należy pamiętać, że człowiek posiada zalety oraz wady, nie tylko przyswajane przez lata, ale posiada również cechy wrodzone. Dlatego ramy ideału rycerskiego nie obejmowały całej tej kasty. Należy pamiętać, że byli to wojownicy, którzy w „imię wiary” zabijali, krzywdzili oraz wyrażali chęć podboju.
Czy człowieka, który mordował ludzi można nazwać dobrym?
Życie feudała upływało na próżniactwie i rozrywce, otoczony służbą i zbrojnymi oddawał się bezproduktywnym zajęciom. Nie wliczając potyczek wojennych, często stosował przemoc także w czasie polowania i turniejów. Okazją do ćwiczenia w rzemiośle wojennym była nie tylko wojna, lecz także zawody szermiercze, turnieje rycerskie i polowania. Rycerstwo jako wojsko zajmowało się obroną oraz walką z wrogiem. Zabijanie należało do ich codziennego obowiązku. Zabijanie z chęci podboju, bądź szerzenia wiary można pogodzić z zasadami kodeksu? Rycerz walczący w służbie wiary i Kościoła to wojownik, który udawał się na krucjaty, gdzie toczono krwawe walki i mordowano ludzi.

Na naszym blogu pragniemy przedstawić rycerza jako bohatera w literaturze oraz jako awanturnika, którego atrybutem jest miecz. Prezentujemy go na dwóch skrajnych płaszczyznach- ideał i barbarzyńca.

Krysia i Edyta