poniedziałek, 17 listopada 2008

Wprowadzenie do epoki średniowiecza


Za początek średniowiecza uważa się 476r.,kiedy przestało istnieć Cesarstwo Rzymskie na zach.,będące istotą świata starożytnego.Średniowiecze swoją nazwę zawdzięcza renesansowi(twórcy odrodzenia uznali,że okres,który był tuż przed nimi,nie jest szczególnie wart uwagi,że stanowi tylko pomost pomiędzy jasnym, ,,ludzkim" renesansem,a fascynującym i bliskim im antykiem).Średniowiecze to nazwa,która tak naprawdę nie określa tej epoki.Powstała od łac.medium aevum, czyli ,,wiek średni",dotyczy zjawisk w Europie zachodzących między V a XV w.Wieki średnie to epoka kontrastów:dwory możnowładców obok miast pełnych biedoty,życie religijne zgodne z zasadami Dekalogu obok krwawych krucjat,lit.religijna obok wyrafinowanej poezji miłosnej prowansalskich trubadurów.
Religia chrześcijańska zdominowała życie średniowiecznej Europy(zasada cuius regio,eius religio = czyja władza,tego religia).
Kościół stał się najpotężniejszą siłą,a ludzie bojąc się Boga,starali się zasłużyć na zbawienie.Gł.źródłem filozofii średniowiecznej jest Biblia,ale ważną rolę odgrywała także filozofia grecka(poglądy Platona i Arystotelesa).Średniowiecze było epoką teocentryczną(z gr. theos-Bóg).Co do szkolnictwa,było czymś zupełnie nowym w stosunku do starożytnego-we wczesnym średniowieczu nauczyciel ksiądz uczył kilku chłopców przygotowując ich do stanu duchownego.System edukacyjny rozwinął się stosunkowo szybko w potężną organizację.Przyjęto zasadę szkolnictwa początkowego(dzieliło się ono na trivium=gramatyka,retoryka , dialektyka i quadrivium=arytmetyka,geometria,astronomia,muzyka-co określano jako siedem sztuk wyzwolonych)przygotowującego do studiów wyższych .Językiem wykładowym była łacina.Największą zasługą średniowiecza w dziedzinie szkolnictwa jest stworzenie uniwersytetów.
Świat sztuki w tej epoce również był podporządkowany wszechpanującej idei Boga-w ikonografię i architekturę wpisana jest symbolika chrześcijańska,toteż sztukę należy odczytywać przez pryzmat ówczesnych czasów.
Literatura świecka eksponowała wzorzec rycerza doskonałego , a literatura sakralna wzorzec człowieka uduchowionego=dydaktyzm literatury średniowiecznej i tworzenie recept na życie doskonałe,które zapewni zbawienie.
Koniec tej epoki łączy się na ogół z wydarzeniami,które zasadniczo zmieniają kształt średniowiecznej Europy:
1450-wynalazek druku przez J.Gutenberga
1453-
upadek Konstantynopola
1492-
odkrycie Ameryki przez K.Kolumba.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz